νεοδάρτης

νεοδάρτης (Α)

(κατά τον Ησύχ.) «ἔδεσμά τι ἀβυρτακῶδες», δηλαδή με αβυρτάκη, δυνατό καρύκευμα από φυτά με έντονη γεύση και οσμή.

[ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο)-* + δάρτης (< δέρω «γδέρνω»)].